Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

«Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον ἡδέως ζῆν».
«Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».
Εἰ τὰ ποιητικὰ τῶν περὶ τοὺς ἀσώτους ἡδονῶν ἔλυε τοὺς φόβους τῆς διανοίας τούς τε περὶ μετεώρων καὶ θανάτου καὶ ἀλγηδόνων͵ ἔτι τε τὸ πέρας τῶν ἐπιθυμιῶν (καὶ τῶν ἀλγηδόνων) ἐδίδασκεν͵ οὐκ ἄν ποτε εἴχομεν ὅ τι μεμψαίμεθα αὐτοῖς πανταχόθεν ἐκπληρουμένοις τῶν ἡδονῶν καὶ οὐδαμόθεν οὔτε τὸ ἀλγοῦν οὔτε τὸ λυπούμενον ἔχουσιν͵ ὅπερ ἐστὶ τὸ κακόν.

Όταν λέμε ότι η ηδονή είναι το τέλος(ο σκοπός της ζωής), δεν επιλέγουμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές των απολαύσεων όπως νομίζουν κάποιοι από άγνοια και δεν αποδέχονται ή που αντιλαμβάνονται κακώς, αλλά το να μη πονά το σώμα και το να μην ταράσσεται η ψυχή.

ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΛΕΓΩΜΕΝ ΗΔΟΝΗΝ ΤΕΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙΝ, ΟΥ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΣΩΤΩΝ ΗΔΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝ, ΩΣ ΤΙΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΥΧ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ Η ΚΑΚΩΣ ΕΚΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΤΕ ΑΛΓΕΙΝ ΚΑΤΑ ΣΩΜΑ ΜΗΤΕ ΤΑΡΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ. (Επίκουρος - Επιστολή προς Μενοικέα)

---

Δεν είναι οι αδιάκοπες διασκεδάσεις ούτε οι απολαύσεις αγοριών και γυναικών ούτε των ιχθύων και άλλων εδεσμάτων που φέρουν τα πολυτελή τραπέζια, εκείνα που γεννούν τον ηδονικό βίο, αλλά ο νηφάλιος στοχασμός, η εξερεύνηση των αιτιών για κάθε προτίμηση ή αποφυγή.

ΟΥ ΓΑΡ ΠΟΤΟΙ ΚΑΙ ΚΩΜΟΙ ΣΥΝΕΙΡΟΝΤΕΣ ΟΥΔ’ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΟΥΔ’ ΙΧΘΥΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΟΣΑ ΦΕΡΕΙ ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΤΟΝ ΗΔΥΝ ΓΕΝΝΑ ΒΙΟΝ, ΑΛΛΑ ΝΗΦΩΝ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΑΙΤΙΑΣ ΕΞΕΡΕΥΝΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΦΥΓΗΣ 

Δαναος : Μου αρεσει το...ηδεως ζην...πανω στην αρετη της Φιλοσοφιας....

ο Επικουρος εχει πολλα...αν και ηταν Πυθαγορειος δεν ηταν τοσο αυστηρος...

ουτε μυστικιστης ...οτι ελεγε ηταν για το Μελλον ...και για την εποχη του...

πρωτοποριακος...διδασκε σε ολους-ες...χωρις διακρισεις...εβλεπε..στο Μελλον...

οτι καποια στιγμη...δεν θα υπαρχουν ..αμαθεις....και αγνοια...

μιλαει για την ηδονη της αρετης...και τοτε οπως σημερα υπαρχουν..θεουσοι-ες

ο Επικουρος λεει...

Θεωρούσαν ύψιστο αγαθό την ψυχική γαλήνη και τους θεούς ως πρότυπα προς μίμηση.
Επεδίωκαν να απαλλάξουν τον άνθρωπο από το φόβο των θεών, του θανάτου, της ασθένειας, του πόνου και της μη ικανοποίησης των επιθυμιών .
”άφοβον ο θεός αναίσθητον ο θάνατος ΄ και τ΄ αγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευεκκαρτέρητον”.
Αμφισβητούσαν την πρόνοια των θεών και το ενδιαφέρον των θεών για τους ανθρώπους.
”πάντων αγαθών αδώρητοί τε και αμέτοχοι»”οι θεοί δεν δέχονται δώρα δεν δίνουν δώρα”. 

η απατη των παπαδων...θα τονισω την διαφορα των Ελευσινιων μυστηριων ...και τους Δελφους

”λάθε βιώσας”:- αποχή από τη δημόσια ζωή (σε περιόδους παρακμής, ίσως από την αντιπαλότητα, το φανατισμό, τη διαπλοκή και τις υποκριτικές ανθρώπινες σχέσεις στις μέρες μας),
- ζήσε τη ζωή σου απαρατήρητα, παράμερα, έχε αθόρυβη ζωή, διαφύλαξε την ψυχική σου γαλήνη. 

εδω θελει ερμηνεια...για την αποχη...και το λαθε βιωσας...

για μενα θελει να πει...μακρια απο φανατισμους την διαπλοκη και την υποκρισια...δεν λαμβανεις μερος...με φανατικους...και υποκριτες...κρατας την γαληνη σου...παραμερα...

και βοηθας την Νομιμοτητα...την Δημοκρατια ...δεν λαμβανεις μερος σε διαδηλωσεις...βιαιοπραγιες ..λεηλασιες...

σιγουρα δεν ταραζεις θολομενα νερα...τα κανεις ποιο θολα...

η αρετη της φιλοσοφιας ειναι μια...και η ηδονη μεγαλη...ηδεως ζην...φρονιμως