Ο Πλάτωνας χαρακτηριστικά υποστήριζε ότι "όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί". Εφόσον, στο μύθο του σπηλαίου, έχει περιγραφεί η φυγή από το σπήλαιο των απελευθερωμένων δεσμωτών, των φιλοσόφων, κρίνεται πως μόνο αυτοί είναι κατάλληλοι για τη διακυβέρνηση της Πολιτείας, εφόσον έχουν γνωρίσει τον αληθινό κόσμο των Ιδεών, που φωτίζεται από το Αγαθό.
Η Πολιτεία (ή Περί δικαίου) είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του Πλάτωνα, το οποίο γράφτηκε περίπου το 380 π.Χ.[1] ή ολοκληρώθηκε γύρω στα 374 π.Χ.[2] κι έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή τόσο στη φιλοσοφία, όσο και στην πολιτική θεωρητική.
Στην Πολιτεία, ο Σωκράτης και άλλοι εξέχοντες Αθηναίοι και ξένοι συζητούν τη σημασία τηςδικαιοσύνης και εξετάζουν κατά πόσο είναι πιο ευτυχισμένος ένας δίκαιος άνθρωπος από έναν άδικο, κατασκευάζοντας μια φανταστική πολιτεία, την Καλλίπολη, με φιλόσοφους-βασιλείς.
Επίσης, συζητείται η φύση του φιλόσοφου, ή "Περί Ιδεών" θεωρία του Πλάτωνα, η διαμάχη ανάμεσα στη φιλοσοφία και την ποίηση και η αθανασία της ψυχής.
Ο Πλάτων αφιερώνει μεγάλο τμήμα της Πολιτείας του στις συζητήσεις σχετικά με την Ιδεώδη Πολιτεία. Ωστόσο, παρέμενε το θέμα του τύπου διακυβέρνησης, οπότε η συζήτηση καταλήγει σε τέσσερα είδη πολιτευμάτων, τα οποία δεν μπορούν να επιβιώσουν: η τιμοκρατία, ηολιγαρχία (πλουτοκρατία), η δημοκρατία και η τυραννία (δεσποτισμός).
Τιμοκρατία[Επεξεργασία]
Ο Σωκράτης ορίζει την τιμοκρατία ως ένα πολίτευμα, στο οποίο κυβερνούν άτομα που αγαπούν την τιμή και έχουν επιλεχθεί σύμφωνα με τον βαθμό τιμής που κατέχουν στην κοινωνία. Η τιμή συχνά εξισώνεται με τον πλούτο και την ιδιοκτησία, οπότε το "χρυσό" αυτό πολίτευμα θα οδηγούσε στον υλισμό.
Ολιγαρχία[Επεξεργασία]
Οι πειρασμοί αυτοί δημιουργούν μια σύγχυση ανάμεσα στην τιμή και το οικονομικό καθεστώς, κάτι που θα οδηγούσε στην εμφάνιση της ολιγαρχίας. Ο Σωκράτης υπογραμμίζει ότι ο πλούτος δε θα βοηθήσει τον καπετάνιο να ελέγξει το πλοίο του. Η αδικία αυτή διαχωρίζει πλούσιους και φτωχούς, δημιουργώντας έτσι ένα περιβάλλον για εγκληματίες και επαίτες. Οι πλούσιοι συνωμοτούν συνεχώς ενάντια των φτωχών και αντίστροφα.
Δημοκρατία[Επεξεργασία]
Καθώς μεγαλώνει αυτό το κοινωνικοοικονομικό χάσμα, αυξάνονται και οι εντάσεις ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, δίνοντας χώρο για την εμφάνιση της δημοκρατίας. Οι φτωχοί ανατρέπουν τους άπειρους ολιγαρχικούς και σύντομα παρέχουν ελευθερίες σε όλους τους πολίτες. Κάποιος δημαγωγός σύντομα ανέρχεται για να προστατέψει το δίκιο των κατώτερων τάξεων. Οι άνθρωποι "μεθούν" με τόση ανεξέλεγκτη ελευθερία και έτσι επέρχεται τυραννία, το πιο καταπιεστικό είδος διακυβέρνησης.
Τυραννία[Επεξεργασία]
Οι ελευθερίες που αποδόθηκαν στους πολίτες, τους χωρίζουν σε τρεις κοινωνικοοικονομικές τάξεις: την άρχουσα τάξη, τους καπιταλιστές και τους απλούς πολίτες, οι οποίοι βλέπουν να απειλούνται οι ελευθερίες τους από την ένταση μεταξύ των δυο πρώτων τάξεων και καταφεύγουν στο δημοκρατικό δημαγωγό, ο οποίος, με τη σειρά του, διαφθείρεται από την εξουσία και γίνεται τύραννος, με τη βοήθεια μιας μικρής ομάδας οπαδών του για την προστασία του και τον απόλυτο έλεγχο.
Η ειρωνεία έγκειται στο γεγονός ότι η Ιδεώδης Πολιτεία που περιγράφεται μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τυραννία, αλλά βρίσκεται στην εντελώς αντίθετη πλευρά: ο φιλόσοφος-βασιλιάς που κατέχει την εξουσία δε δρα με γνώμονα το ίδιο συμφέρον, αλλά είναι αφιερωμένος στο κοινό καλό, καθώς κατέχει τη γνώση και τη σοφία...
Δαναος: αναγκαστικα πρεπει να αντιγραψω..ορισμενα κομματια...
για να αναπτυξω τις αποψεις μου...ο Πλατωνας ηταν Δημοκρατικος....και ποτε δεν
μιλησε ...η...εγραψε για την Δημοκρατια των Αριστοκρατων.......
οταν μιλα για Βασιλεις...ηγετες...δεν εννοει..τυραννιες και δεσποτισμους...
αλλα για φιλοσοφημενους ηγετες...
και εδωσε ..Χρησμους ...Μεγας Αλεξανδρος...φιλοσοφημενος Βασιλιας...
και ακομα ...για δεσποτες...τους αγαμους καλογερους ..το φαινομενο που ζει ακομα
στην Ελλαδα και μονο το τελευταιο οχυρο της αρρωστημενης θεοκρατιας στην
Ευρωπη...
και παμε στην ιδεωδη Δημοκρατια Πολιτεια...
η Παιδεια...οι γνωσεις ...η φιλοσοφια....
αυτο ειναι η Δημοκρατια.....
τα τεσσερα πολιτευματα με την σημερινη μορφη εχουν αποτυχει...στην κυριολεξια...
για να επικρατησει η φιλοσοφια της Δημοκρατιας...πρεπει και οι ηγετες να ειναι
φιλοσοφημενοι αλλα και οι πολιτες...αλλα η φιλοσοφια δεν εχει βια...
και εκει χανει...οποτε ειναι δυσκολο...η ιδεωδης Πολιτεια...
σιγουρα δεν ειναι φανταστικη..ουτε κατι το ακατορθωτο...
ολα με μετρο...
σε ενα Κρατος οταν υπαρχει ευνομια...ουτε εξεργεσεις ουτε αναρχια...ουτε φασισμο..
ουτε εθνικισμους ..και πατριδοκαπηλιες...ουτε καταχρηση Δημοσιου χρηματος...
θα αναφερω χαρακτηριστικα ..ενα νησι στην Ελλαδα που το λενε πολλοι το νησι της
Ελευθεριας ...και καποιοι επιτηδειοι το εκαναν της ασυδοσιας...
φυσικα και εχει παει το θεμα στην δικαιοσυνη της Ελληνικης Δημοκρατιας...
και οι νομοι ειναι αυστηροι...και πρεπει να πληρωσουν οι επιτηδειοι...
και παμε στον Πλατωνα ..τον θειο λογο ολων των εποχων..
που ειναι αξεπεραστος...και για να τον κατανοησεις..πρεπει να εχεις γνωσεις..αλλα
και να εισαι φιλοσοφημενος...ακομη και σε 10.000 ετη ...τον Πλατωνα θα μελετουν...
και οπως ειπε ο Ομηρος ..σαν την ωραια Ελενη..ουτε στο μελλον θα ευρεθει αλλη...
ετσι ουτε Πλατωνας θα ευρεθει αλλος....
προσωπικα ειμαι υπερ της Δημοκρατιας και κατα της ασυδοσιας..
και για οσους εξασκουν Κρατικη εξουσια..ουτε οβολον...απο το Δημοσιο...Ταμειο..
οπως ειπε ο Καποδιστριας...
